ฉันทะคือความพอใจใน “เหตุ” ส่วนกิเลส (โลภะ) คือความพอใจใน “ผล” และเป็นที่น่าสังเกตคือ คนส่วนใหญ่โฟกัสที่ผลลัพธ์ (ผล) แต่คนสำเร็จโฟกัสที่กระบวนการ (เหตุ)
คนส่วนใหญ่จะรู้สึกท้อแท้พร้อมล้มเลิกง่ายๆ ทำอะไรก็ไม่สุดแรง เดินเท่าไรก็ไม่เคยถึงปลายทาง
คนสำเร็จจะสำรวจว่า สิ่งที่ทำอยู่นั้นในกระบวนการที่ถูกต้องหรือไม่ ถ้าไม่ เขาพร้อมที่จะเรียนรู้ เปลี่ยนแปลง และเริ่มพัฒนา
แท้จริงแล้ว ผลลัพธ์มีไว้เพื่อนำมาตรวจสอบกระบวนการ ไม่ได้มีไว้เพื่อมาลดความเชื่อของตัวเอง
คนส่วนใหญ่จะรู้สึกตื่นเต้น ดีใจ พร้อมไปต่อ เมื่อเห็นความเป็นไปได้ก็ยิ่งเกิดความเชื่อ แต่ถ้าเริ่มเห็นความเป็นไปได้น้อยลงก็พร้อมผ่อนแรง และเริ่มสงสัยในกระบวนการ แต่ไม่เคย “สงสัยในวิธีคิด” ของตัวเอง เพราะความเชื่อถูกยึดไว้ที่ “ความเป็นไปได้” มักเป็น “ผู้รอความเป็นไปได้” ให้เกิดขึ้น
คนสำเร็จจะยิ่งมั่นใจในกระบวนการ ยิ่งเชื่อมั่นในทิศทาง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็พร้อมเป็น “ผู้ที่สร้างความเป็นไปได้” ให้เกิดขึ้น
มีอาจารย์ท่านหนึ่งสอนว่า...แม่ของความสำเร็จคือ “ความล้มเหลว” พ่อของความสำเร็จคือ “การทบทวน” ทั้งนี้ “ความต่อเนื่อง” จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเราตั้งแกนความคิดที่ถูกต้อง โฟกัสที่กระบวนการ และลงมือทำจนกว่าจะเกิดผลลัพธ์ จนกว่าความเป็นไปได้จะเกิดขึ้นผ่านการกระทำที่ถูกต้อง
มาร่วมกันฝึก “ตั้งแกนความคิดที่ถูกต้อง” ไปด้วยกัน เราจะทำทุกอย่างด้วยความสุข ความสนุก ความท้าทาย ทำได้อย่างต่อเนื่อง เดินไปจนสุดทาง... Go Diamond A70 ได้ทุกคนแน่นอน
ด้วยความปรารถนาดี
คปอ.