แสงสว่างในความมืด | นิตยสารอะชีฟ ฉบับตุลาคม 2564

เคยรู้สึกไหมว่าหลายปีที่ผ่านมาช่างเสียเวลาเหลือเกิน ทุ่มเททำงานอย่างหนักแล้วพบว่าไม่เป็นอย่างที่คิด ไม่สำเร็จอย่างที่ตั้งใจสักที มันจะมีวันนั้นของเราไหม เกิดความสงสัย ลังเลขึ้นในใจ

เคยอ่านหรือได้ยินเรื่องการประดิษฐ์หลอดไฟ ของโทมัส อัลวา เอดิสัน ไหม มีคนถามเขาว่า รู้สึกอย่างไรที่ล้มเหลวเป็นพันครั้ง กว่าจะค้นพบวิธีการประดิษฐ์หลอดไฟได้สำเร็จ เอดิสันตอบประมาณว่ามันไม่ใช่เป็นการเสียเวลา แต่มันคือกระบวนการผลิตหลอดไฟ ซึ่งใช้ขั้นตอนทั้งสิ้นพันกว่าครั้งต่างหาก

ลองจินตนาการดูสิว่า ถ้าเราเป็นเอดิสัน เราจะผ่านคืนวันอันสูญเปล่า ล้มเหลว ครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่จิตตก ถอดใจ ท้อถอย ห่อเหี่ยวได้อย่างไร เราจะผ่านเหตุการณ์ที่กัดกร่อนความเชื่อจากความผิดหวังซ้ำๆ ได้อย่างไร เพราะไม่ใช่แค่ 2 - 3 ครั้ง แต่เป็นการล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า นับพันครั้ง เขาปลอบใจ ให้กำลังใจตัวเองอย่างไรกัน ต้องอาศัยความเชื่อขนาดไหน จึงทำให้เขาผ่านวัน เวลาเหล่านั้นไปได้ แล้วเขารู้ได้อย่างไรว่าก่อนตาย เขาต้องประดิษฐ์นวัตกรรมซึ่งเป็นความสำเร็จที่เปลี่ยนแปลงโลกทั้งใบได้ในที่สุด

ทำไมเรามักเปรียบ “ความหวัง” ว่าเป็นเสมือน... แสงสว่างในท่ามกลางความมืด เพราะต้นกำเนิดของแสงสว่างนั้นก็มาจาก “ความหวัง” ของคนคนหนึ่ง เช่นกัน
หัวใจที่ไม่ยอมแพ้และความเชื่ออันยิ่งใหญ่ของเอดิสัน ก่อกำเนิดมาจาก “ความหวัง” ที่ทั้งน่าทึ่งและน่าชื่นชม ไม่แพ้อัจฉริยภาพทางด้านวิทยาศาสตร์ของเขาเลย นี่คือตัวอย่างที่เป็นกำลังใจให้แก่ทุกคนที่คิดว่าตัวเองกำลังเสียเวลาในชีวิต... เพราะแท้จริงแล้วอยู่ที่เราว่าจะทำให้วันเวลาเหล่านั้นสูญเปล่า หรือจะทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางสู่ความสำเร็จ เราเท่านั้นที่เป็นคนเลือกและกำหนดเอง ขอแค่อย่าสูญสิ้นความหวังไปก็แล้วกัน

ถ้ารู้สึกท้อใจหรือผิดหวังกับเรื่องใดๆ ที่เกิดขึ้น ให้มองหาหลอดไฟ ลองมองมันในมุมใหม่ ไม่ใช่แค่มองแสงสว่าง แต่มองให้เห็นถึงความหวังที่เป็นจุดกำเนิดของสิ่งที่เรียกว่าหลอดไฟ บางที เราอาจเห็นทางที่จะเดินต่อไป เพราะ “ที่ใดมีความหวัง ที่นั่นย่อมมีหนทาง” และท่ามกลางความมืดมิด “ความหวังคือแสง..ที่สว่างที่สุด”